Overvol land loopt volledig vast

Laten we eerlijk zijn: we staan allemaal in de file van het leven, starend naar de remlichten van de maatschappij terwijl we langzaam richting onze definitieve eindbestemming rollen. Het zijn dergelijke afdwalende gedachten die op kunnen komen terwijl u in de daadwerkelijke files staat, want dat gebeurt vaker dan ooit. Het achterlichtstaren is sinds het einde van de coronaperiode met bijna twintig procent toegenomen en we doen het momenteel meer dan voorafgaand aan dat geneuzel met die Chinese vleermuis. In de ochtend staan we vast, in de avond staan we vast, Noord-Holland rijdt langzaam en Noord-Brabant staat stil: vrijwel heel Nederland slibt geleidelijk aan dicht en het einde is nog lang niet in zicht. Het aantal inwoners neemt toe, nieuw asfalt aanleggen is een stikstofonmogelijkheid en de trein blijft een duur, onbetrouwbaar en onaantrekkelijk alternatief. Kort samengevat: wen er maar aan! U zult in uw pogingen om de baas te plezieren met uw aanwezigheid steeds vaker moeten aansluiten in de rij vol nine-to-five-slaven om vervolgens met dezelfde Everts en Hendriks aan het eind van de dag terug naar het Vinex-hok te sukkelen. Dit land is vol en dat zal u merken ook.

Grens bereikt!

Alle media die een paar dagen terug nog braaf tikten dat de verwachte stijging in het aantal asielaanvragen nog niet zichtbaar is, alsof dat betekent dat onze asielmolen probleemloos zijn rondjes draait, krijgen nu een ferme realiteitsklap in het gezicht van de IND. Die luidt de inmiddels flink versleten noodklok. "In de tweede Stand van de Uitvoering (pdf) beschrijft de IND hoe het van alle kanten knelt bij de uitvoering van zijn maatschappelijke opdracht. Om dat te veranderen is een fundamenteel andere kijk op migratiebeleid nodig." Het piept, het kraakt en de "grens van wat we aankunnen komt in zicht". Helaas voor de IND is dit kabinet niet erg kundig in het bewaken van grenzen en staat een beleidswijziging niet voor de deur. Voor de deur vinden we wel een enorme lading nieuwe asielzoekers, want hoewel de huidige, wekelijks +800 al te veel is, houdt het ministerie van Justitie rekening met aanzienlijk hogere aantallen en lopen de achterstanden bij de IND rap op. Het aantal openstaande aanvragen is inmiddels gestegen naar meer dan 40.000, terwijl de dienst officieel maar de helft aankan. Een dure grap gezien er in de eerste vier maanden van het jaar al twee miljoen euro aan dwangsommen werd uitgekeerd. De organisatie concludeert zelf ook dat alsmaar nieuw personeel aannemen geen zin heeft als de kraan open blijft staan en de regels eindeloze bezwaarprocedures blijven faciliteren. Het complete asielsysteem zit aan zijn max, maar het kabinet toont weinig urgentie om hier iets aan te doen. Het is tijd om de grenzen dicht te gooien om de situatie nog enigszins binnen de grenzen te houden.

Wat doen we als alle stoelen vol zijn?

Afgelopen week meldden weer achthonderd nieuwe deelnemers zich voor het populaire 'Who wants to be a Nederlander?' en gezien er ook nog tweehonderd kandidaten uit tijdelijke noodopvanglocaties kwamen, die echt tijdelijk waren en dus hun deuren sloten, werd het best wel druk in Ter Apel. "Het aanmeldcentrum in Ter Apel is al geruime tijd overbevolkt", durft de staatsomroep zelfs te zeggen, al zouden wij willen stellen dat heel Nederland inmiddels overbevolkt is met ons huizentekort, natuurtekort en rusttekort. Maar goed, terug naar Ter Apel waar wederom 120 deelnemers de nacht doorbrachten op plastic stoeltjes die zijn vastgelijmd op de grond. Niet nieuw natuurlijk, want de stoelen voorzien de asielaanvragers al een tijdje van nachtrust. Maar wat gaan we doen als alle stoelen bezet zijn? Alle hunebedden opvullen? Een lading Billy-kasten van de Ikea en dan iedereen een plankje om op te slapen? Toch die nieuwe stad bouwen, maar dan alleen voor deze kandidaten? Het vergt toch een speciaal soort oogkleppen om keer op keer de berichten over overvolle opvangcentra te lezen en het prima te vinden als er volgende week weer achthonderd bijkomen en de week daarna weer en de week daarna misschien wel negenhonderd als we wat extra plastic stoeltjes bijplaatsen. Dit spel beschikt over meer dan genoeg kandidaten: we zoeken niet plek voor meer deelnemers, maar een strengere portier aan de deur.